Susan Smit (1974) groeide op in Noordwijk en werkte tien jaar als fotomodel in binnen- en buitenland. Op haar zesentwintigste studeerde ze af in Culturele Studies, met als hoofdvak Nederlandse Taal- en Letterkunde, aan de Universiteit van Amsterdam. Ze woont met haar kinderen Linde en Goof in Amsterdam. Ze publiceerde tien non-fictieboeken, zeven romans, een verhalenbundel en een novelle. In het tijdschrift Happinez, Saar en op happinez.nl schrijft ze columns. Ze recenseert boeken in Happinez en haar boekenclub @susansleesclub op Instagram en zet zich in voor leesbevordering. Ze is voorzitter en medeoprichter van de Stichting Nationaal Heksenmonument en is een veelgevraagd spreekster.

Toen ze in 2000 een artikel schreef over moderne heksen werd ze gegrepen door het fenomeen. In het jaar dat volgde, deed ze research naar de geschiedenis van deze eeuwenoude religie, stortte zich in rituelen en leerde werken met magie en kruiden. Uiteindelijk liet ze zich inwijden als heks. Over haar ervaringen schreef ze het boek Heks, dat in 2001 uitkwam. Het werd tot dusver dertien keer herdrukt en zorgde voor een mediahype in Nederland en België. Voor Susan heeft hekserij, de voorchristelijke Europese religie, niets te maken met toverdrankjes. HP/De Tijd noemde haar ‘een fenomeen in wording. Ze is meer dan een heks. Eerder een geestelijk baken in hectische, goddeloze tijden’. De Telegraaf schreef dat ze ‘een brug slaat tussen spiritualiteit en sensualiteit, tussen hekserij en hoge hakken, tussen kruidenthee en Ebay’. Smit staat bekend om haar speelse, kritische en persoonlijke benadering van moderne spiritualiteit in het dagelijks leven.

In 2003 verscheen haar tweede boek Wijze vrouwen. Ze sprak met prominente, oudere vrouwen als koningin Noor van Jordanië, Isabel Allende en Irene van Lippe-Biesterfeld. Ze ontketende discussie over de positie van de oudere, wijze vrouw en vindt dat zij hun invloedrijke, inspirerende positie in de maatschappij weer moeten opeisen. In 2004 verscheen De stad en de sterren, waarin ze schrijft over haar voortdurende zoektocht naar een balans tussen spirituele diepgang en het jachtige moderne leven.

Van 2005 tot 2009 recenseerde ze elke woensdag boeken in het tv-programma Goedemorgen Nederland. In 2005 maakte ze haar romandebuut met Elena’s vlucht. Het is een historische roman over de onmogelijke liefde tussen een Roma-zigeunermeisje en een katholieke jongen in het onrustige Europa tussen de twee wereldoorlogen. In de media werd het boek omschreven als ‘kleurrijk en doorleefd’, ‘warmbloedig en mythisch, met genoeg inhoud en diepgang om te beklijven’. Arthur Japin noemde het ‘een pleidooi voor de liefde, vol menselijkheid en verrassende ideeën. Een roman waar ik van kan houden’.

In 2006 verscheen De zweefmolen waarvoor Susan therapieën onderging die ze met een knipoog beschrijft en tips geeft om als consument in de alternatieve jungle het kaf van het koren te scheiden. Het AD schreef: 'Smit schrijft kritisch, mild-ironisch én ze belicht het onderwerp van alle kanten.' In 2007 stelde ze samen met Siska Mulder de verhalenbundel van de Writers on Heels De verleiding samen, waarvoor ze ook een kort verhaal schreef. Ze nam plaats in de jury van de Gouden Strop 2007, de prijs voor de beste Nederlandstalige thriller en maakte een reis naar Costa Rica voor omroep LLink. Eind 2007 publiceerde ze haar novelle Wat er niet meer is waarover Jan Siebelink schreef: 'Smit is in staat met woorden de niet-zichtbare wereld te suggereren of zichtbaar te maken’.

In 2008 en 2009 interviewde Susan wekelijks schrijvers op de televisiezender Het Gesprek in haar programma Uitgelezen. Ze was gastpresentatrice van Goedemorgen Nederland en interviewde schrijvers voor Ivo Niehe's De TV Show op reis. In april 2008 verscheen haar autobiografische boek Letterhonger. Ze speelde zichzelf in een aflevering van Gooische vrouwen en was te gast bij Rik Felderhof in Tanzania voor de serie Schrijvers op de veranda.

In 2009 verscheen haar spirituele reisgids 100 spirituele plekken die je gezien moet hebben waarvoor ze bijzondere bedevaartsoorden en krachtplekken in de wereld bezocht. Ze maakte, met Ronald Giphart, Kluun, Tommy Wieringa, Saskia Noort en Herman Koch, deel uit van het schrijversgezelschap NightWriters, met wie ze een landelijke theatertournee deed. Ze was te zien in een seizoen van het tv-programma Ranking the stars. Voor PLAN Nederland maakte ze een documentaire over uitgebuite meisjes in Bangladesh die door LLink werd uitgezonden.

In 2010 verscheen haar tweede historische roman Vloed, gebaseerd op het leven van haar overgrootmoeder Adriana van Konijnenburg. ‘Over de liefde is vaak geschreven, maar dit boeiende verhaal van Smit over hoop en wanhoop ontbrak nog’, schreef tijdschrift Elsevier. Ze nam zitting in de jury voor de Libris Literatuurprijs 2010 en vertolkte een van de stemmen in de 3D-tekenfilm SHREK 4. In oktober van dat jaar verscheen Wijze mannen, het vervolg op Wijze vrouwen, waarvoor ze in dialoog ging met oa Deepak Chopra, Paulo Coelho en Eckhart Tolle.

Begin 2011 kreeg Susan met haar toenmalige vriend, ontwerper Peter Veldhoven, dochter Linde. In de zwangerschapsliteratuur die ze las, miste ze de mystieke kant en ze besloot zelf een boek te schrijven over haar ervaringen en inzichten: Zwanger met lichaam en ziel. In de zomer van 2011 was een toneelbewerking te zien van de roman Vloed: Vloed, in het spoor van Adriana.

In 2012 verscheen haar verhalenbundel Zoals jij bemint, met korte verhalen over liefde en lust, waarover De Telegraaf schreef: 'Met de pen op de huid, zinnelijk en met inzicht legt de schrijfster iets van het mysterie liefde bloot.’ Later dat jaar kwam de essaybundel Sterrenstof uit, die de Paravisie Award voor Beste Spirituele Boek 2012 won.

In 2013 verscheen de roman Gisèle over de dichter A. Roland Holst, beeldend kunstenares Gisèle van Waterschoot-van der Gracht en actrice Mies Peters ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Trouw bestempelde het een ‘historisch rijke en steeds meeslepender liefdes- en oorlogsroman’. De Volkskrant noemde het ‘genuanceerd, fascinerend, met een signatuur van serieuzere orde’. Eind oktober kregen zij en Peter hun tweede kindje, zoon Goof.

In 2015 verscheen haar columnbundel En dan de liefde. Lotgevallen van een romantica. In oktober 2016 verscheen haar historische roman De eerste vrouw over Lou Tellegen, Nederlands grootste Hollywoodster ten tijde van de stomme film, en zijn echtgenote de gevierde Amerikaanse operaster Geraldine Farrar. De Volkskrant schreef: ‘Smit heeft haar onderwerp, een sterrenkoppel uit het begin van de twintigste eeuw, goed gekozen en uitgewerkt (…) in een roman die het midden houdt tussen een documentaire en een psychologische roman.’ In november 2016 verscheen Laat het los & andere tegelsprookjes, waarin ze speels en kritisch spirituele oneliners fileert. In 2018 verscheen Hotel Hartzeer, dat Susan samen met Marion Pauw schreef. Het is een gids over liefdesverdriet vol wijze woorden en ontboezemingen.

Vanaf oktober 2017 tot juni 2020 was Smit elke vrijdag als boekrecensent te zien in Vijf Uur Live met Daphne Bunskoek op RTL 4. Ze was juryvoorzitter voor de Bookspot Lezersprijs 2018 en werd samen met Arthur Japin ambassadeur voor Leesbevordering. In januari 2020 verscheen Tropenbruid, een historische roman over een weesmeisje uit het Amsterdams Burgerweeshuis dat in 1907 met de handschoen trouwt en naar Nederlands-Indië vertrekt. Het stond drie maanden in de Bestseller Top 60. HP/De Tijd noemde het ‘een overtuigende en ontroerende roman’.

In mei 2021 verscheen haar historische roman De heks van Limbricht naar het waargebeurde verhaal van een vrouw die in 1674 als heks werd aangewezen en berecht. Het stond een halfjaar in de bestseller60 en werd in Frankrijk, China en Canada uitgegeven. De roman werd genomineerd voor de NS Publiekspijs 2022, dat helaas voortijdig moest worden afgebroken. De voorbereidingen voor een verfilming zijn in volle gang. ‘Smits kracht ligt in haar inlevingsvermogen,’ schreef NRC. ‘Ze verzoet noch romantiseert, het sprookje maait ze van tafel.’ In mei 2022 verscheen De wijsheid van de heks, waarin ze de levensbeschouwing van de oude religie belicht. 

Samen met Manja Bedner en Bregje Hofstede richtte ze in 2023 de Stichting Nationaal Heksenmonument op, waarvan ze voorzitter is. Het monument, te realiseren in 2025 of 2026, wil bijdragen aan eerherstel van de slachtoffers, bewustwording en educatie rondom de heksenvervolgingen en hun culturele erfenis in de vorm van hedendaagse femicide, eerwraak, vrouwenrechten die onder druk staan, misogynie en zondebok-denken. Ze stelde het pamflet Heksenmonument samen, waarvan de opbrengst naar de stichting ging. Ook sprak ze de vijftiendelige podcast ‘Heksen uit het hoge Noorden’ in, over heksenprocessen in Scandinavië.
 
In maart 2024 verscheen de roman Alles wat beweegt over hoe de wereldberoemde danseres Isadora Duncan in 1906 in een villa aan de Noordwijkse kust onderdook om haar eerste kind te krijgen. ‘We durven haar best de koningin van de historische roman te noemen (…) een parel van een verhaal, meeslepend geschreven,’ aldus JAN. Later dat jaar, in oktober, verscheen De tweede helft van je leven, dat op nummer 1 de bestsellerlijst binnenkwam. Momenteel werkt ze aan een nieuwe historische roman.